Ne Desem Kii

İçimde sebebini bilmediğim bir umut var sana dair.Duyarsızlıgına,sessiz kalmana,bir yabancıymış gibi bana davranmana ragmen.Zaman acıları hafifletir,özlemi azaltır diyorlar.Peki bende neden tam tersi oluyor?Neden zaman geçtikçe acılarım hafifleyeceği yerde artıyor,özlemim azalmak yerine her gün biraz daha katlanıyor?Aklıma getiriyor seni herhangi bir şarkı,bir bardak demlenmiş çay,siyah olan bir gömlek,branşınla ilgili bir terim... ve onlarca sayamadığım şey.Bu kadar aklımdayken,bu kadar bendeyken nasıl bitceksin içimde?Evet içimde sebebini bilmediğim bir umudum var gözümü kapatınca her şey eskisi gibi olcak diyorum gözümü kapıyorum açıyorum,kapıyorum açıyorum ,kapıyorum açıyorum.... kaç kere tekrarladığımı bile bilmeden kapayıp kapayıp açıyorum gözlerimi ama olmuyor,hiçbi seyin düzeldiği yok.
"Bu gidiş sonun başlangıcı,sen söylemesen de görüyorum kör değilim canımdan can gidiyor sanki içimde bir çığlık,susuyorum lal değilim.Elimden hiçbir şey gelmiyor izliyorum sadece sessizce büyüdüm sen fark etmesen de anlıyorum çocuk değilim sızlar durur ince ince sol yanım.Susma öyle,bir şeyler söyle canım hiç değilse,son bir kez bak yüzüme son bakışın yadigar kalsın..."
Lara 'nın yadigar şarkısı bu aralar en çok dinlediğim,hatta tek dinlediğim şarkı ve sana gelsin sen bilmesende,fark etmesende içimde sebebini bilmediğim bir umut var sana karşı.